Pozłotnictwo i konserwacja

Pozłotnictwo to prosta, ale bardzo efektowna technika dekoracyjna polegająca na nakładaniu niewielkiej warstwy złota na twarde powierzchnie. Dzięki jej zastosowaniu przedmioty uzyskują zdobienia przypominające wyglądem złoto. Technika ta przydaje urody i szlachetnego, błyszczącego charakteru ozdabianym rzeczom. Złoceniami można ozdabiać powierzchnie takie jak drewno, kamień, szkło, porcelana, metal, płótno, gips lub kamień. Aby dowiedzieć się, jak bogata jest tradycja stosowania pozłotnictwa do zdobień, musimy cofnąć się aż do starożytności, gdy używali go między innymi Egipcjanie (ozdabianie sarkofagów) i Rzymianie (sklepienia pałaców, świątyń). Pozłotnictwo jest tanim sposobem, dzięki któremu ponosząc niewielki koszt, można otrzymać wrażenie bogatego zdobienia. Co więcej, złoto jest metalem odpornym na korodowanie, dlatego też dodaje przedmiotom dodatkową warstwę ochronną. Zdobienia często wykonywane są nie tylko ze złota, ale także z innych metali, np.: srebra, brązu, cyny, aluminium. Liczba środków, które pozwolą otrzymać zadowalający efekt jest dość duża, a najpopularniejsze to: płatki złota lub srebra oraz pasty, farby i proszki pozłotnicze. Na początkowym etapie przygody z pozłotnictwem można stosować narzędzia pojawiające się podczas tworzenia prac malarskich lub decoupage, takich jak pędzle, szpachelki czy papier ścierny. Pozłotnictwo bardzo często stosuje się do dekoracji ram obrazów i luster, elementów mebli, sztukaterii, fresków, d złocenia opraw książek, w technikach decoupage oraz przy pisaniu ikon.