ITALERI 2688 Myśliwiec Kfir C1/C2

Italeri 2688 Kfir C1/C2

Model plastikowy do samodzielnego sklejenia i pomalowania.

Kfir C-1 - wersja Kfira, która seryjnie nie była wyposażana w dodatkowe powierzchnie stabilizujące, ale po wprowadzeniu wersji C-2 również na tych samolotach zaczęto je montować. Były one nieco mniejsze od tych zastosowanych w C-2.
Kfir C-2 - to właśnie na tej wersji po raz pierwszy zainstalowano dodatkowe powierzchnie stabilizujące na przodzie kadłuba, stąd litera C jak Canards. Wykorzystano w tym zakresie doświadczenia zdobyte przy projektowaniu samolotu Saab JA-37 Viggen. Dodatkowe płaty polepszały zdolności manewrowe myśliwca, a w przypadku kiedy wykonywane zadanie nie wymagało od Kfira takich możliwości, mogły zostać zdemontowane w warunkach polowych. Dodatkowo na dziobie maszyny zainstalowano dwa cienkie metalowe paski, przymocowane do kadłuba po jego obu stronach, które poprawiały stateczność kierunkową samolotu. Skróceniu uległ dobieg i rozbieg maszyny, która stała się również mniej wrażliwa na podmuchy wiatru przy lotach na niskich wysokościach. Zwiększono liczbę węzłów do podwieszania uzbrojenia. Wprowadzane modyfikacje najpierw wypróbowano na samolocie Technolog, który po raz pierwszy wzniósł się w powietrze z nowymi rozwiązaniami 16 lipca 1974 roku. Do pracy zaprzęgnięto również jeden z prototypów Ra'am, który po przebudowie wzniósł się po raz pierwszy 23 marca 1975 roku. Niestety dwa miesiące później w niewyjaśnionych dotąd okolicznościach samolot ten został stracony nad Morzem Śródziemnym. Pilot zdołał się bezpiecznie katapultować. Publicznie po raz pierwszy nową maszynę zaprezentowano 20 lipca 1976 roku, a rok później C-2 zaczęły wchodzić na uzbrojenie.