

Pokładowy samolot myśliwski oraz szturmowy zdolny do działania w każdych warunkach atmosferycznych.
Italeri 1394 F/A-18 Hornet "Tiger Meet 2016"
Model plastikowy do samodzielnego sklejenia i pomalowania.
Korzenie F/A-18 sięgają 1974 roku i prototypu F-17, którym właœśnie w tym roku zainteresowano dowództwo US Navy. Kontrakt na budowę seryjną samolotu zawarto w 1976 roku. W celu przyspieszenia prac koncern Northrop wszedł we współpracę z koncernem McDonnell-Douglas, w wyniku czego już 18 listopada 1978 roku miał miejsce oblot prototypu, a rok później udane lądowania na pokładzie lotniskowca. Od 1982 roku samolot jest dostarczany do jednostek liniowych, z silnikami General Electric F404-GE-402 jako jednostką napędową. Samolot jest produkowany w kilku wersjach. Pierwszymi był F-18A (myśliwska) oraz F-18B (treningowa). Szybko pojawiły się zamówienia zagraniczne z Hiszpanii, Kanady oraz Australii. W 1987 roku powstała wersja F-18C, przystosowana do użycia pocisków AMRAAM. Rok później wszedł do służby F/A-18D - dwumiesjcowa wersja F-18, przystowany do działania w każdych warunkach pogodowych, mogący pełnić rolę samolotu szturmowego. Na jego bazie powstała wersja rozpoznawcza R/F-18D. Najnowsze wersje (tzw. Super Hornet) - F/A-18E oraz F/A-18F to bardzo zmodyfikowane wersje F/A-18D. Cechują się zwiększoną długością kadłuba, rozpiętością skrzydeł oraz ich powierzchnią. Posiadają też nowe silniki General Electric F414 oraz zdecydowanie rozbudowaną i unowoczeœśnioną awionikę. Po raz pierwszy zostały zaprezentowane w 1995 roku. Na bazie F-18 powstał także samolot walki elektronicznej EA-18G Growler. Wszystkie wersje F/A-18 spotkały się z przychylnoœcią pilotów, cechują się niską awaryjnością, prostotą obsługi oraz bardzo dobrymi parametrami lotu. Hornety brały udział w operacji przeciwko Libii w 1986 roku oraz w operacji Pustynna Burza w 1991 roku.
Dane techniczne (wersja F/A-18 C):